The journey,

Not the arrival matters (T.S. Eliot)
Hier is weer een update.
Vandaag gingen er een heleboel dingen mis. Maar eerst het weer. 34 graden, dus warm, zeg maar zeer warm. En dat terwijl ik lees op de site van het AD dat het woensdagmiddag noodweer zou zijn in Holland. Maar het zwembad is nog steeds leeg. Te koud, volgens de receptie. Dus a.s. zondag ipv te gaan tannen, ga ik denk ik naar de hoofdstad Andorra la Velha, waar alle winkels tot 7 uur open zijn. Misschien dat ik dan eindelijk een boekwinkel kan vinden.
Maar goed, wat ging er mis vandaag? Het vertrek ging goed. Half acht, en niet acht uur. Gelukkig kreeg ik net op tijd mee dat Ik een half uur eerder op moest staan, c.q. ontbijten. Dus vandaag was het: Barcelona, here I come!
Het landschap onderweg was heel erg mooi, uiteraard veel bergen. Ik heb me verbaasd over de vele flats, die op de top of halverwege gebouwd zijn. Je vraagt je af hoe ze het voor elkaar krijgen.
Intussen werd er een cd'tje opgezet, met nummers als Runaround Sue, 'Till I kissed you, Wake up little Suzy enz. Best leuk om te horen.
Maar toen gebeurde het. Fileleed. En dan te bedenken dat we een strak schema hadden, want we moesten op tijd ergens bij het standbeeld van Columbus zijn om de gids op te pikken. Na een tijdje gewacht te hebben, kwam de Policia en die maakte gebaren dat de bus achteruit moest rijden, en een stuk terug een andere baan moest oppakken. Met vertraging kwam de bus in B. en pikte de gids op. Die ging een heel verhaal vertellen, maar zoals ik al in het begin schreef: vandaag was het de wet van Murphey. Want de microfoon was opeens kapot. En alhoewel de gids voorin de bus het op een schreeuwen zette, konden de mensen achterin de bus het niet verstaan. Je zou dus zeggen, laat die gids dan in het midden staan, maar dat mocht niet van de politie en riskeerde zij een boete.
Goed, dus eerst naar de beroemde berg Montjuich, oftewel de heuvel van Jupiter, waar in 1929 de wereldtentoonstelling werd gehouden.
Daar kon je een broodje kopen voor 2 euro 50.
Vanaf de berg had je een mooi uitzicht op de stad, met in de verte de beroemde kerk Sagrada Familia, de onvoltooide kerk, beroemd van de architect Gaudi. Waar we helaas niet naar toe konden, omdat er geen autobussen meer mogen komen, omdat omwonenden geklaagd hadden over de overlast. In de haven lag een schip van de Holland Amerika Lijn, maar ik kon niet zien welk schip. Wel kreeg ik van de gids mee, dat B. de belangrijkste cruisehaven van Europa was. Tenminste, ik dacht dat ze zoiets zei.
Toen via de binnenstad naar het Park Guell, met o.a. de beroemde salamander van mozaieksteentjes. Jammer dat ik geen foto kan uploaden; misschien kan ik dat doen als ik thuis ben.
Over foto's gesproken, met mijn camera is vandaag alles goed gegaan.
Maar nu verder over wat er verkeerd ging in het Park. Samen met ene Gea en een oude mevrouw van 82 jaar raakte ik de weg en de groe p met gids kwijt. Ik heb toch al geen richtingsgevoel, dus ik had geen idee waar de parkeerplaats was voor de autobussen. Dus vragen. Maar er lopen allemaal toeristen, die je aankijken of ze een heks op een bezemsteel voorbij zien vliegen. Dus dat ging niet lukken. Intussen liep die oude mevrouw-met-stok terug, als een headless chickdn, zoals ze dat in Engeland zeggen, want ze wilde niet naar boven via de trappen, ze zei dat dat niet ging lukken. Intussen begon de tijd te dringen, en hadden Gea en ik allang in de bus moeten zijn. Maar goed, de oude mevrouw was weggelopen, en Gea keek op een plattegrondje, wat aan een boom hing en dacht te weten waar de uitgang was. En okay, uiteindelijk zag ik de bussen staan ( bij aankomst had ik er 22 geteld). Maar die oude mevrouw was weg. Uiteindelijk kwam ze een 30-40 minuten later bij de bus, en was er heel gelaten onder.
De stress- bestendige chauffeur reed weer richting stad en werden we op 5 minuten van de Ramblas gedropt.
Maar we hadden maar 45 minuten gekregen, dus net genoeg tijd om een soevenier te kopen, maar ook niet meer dan dat.
Vervolgens de bus weer in, en op naar de Sagrada Familia, om de kathedraal vanuit de bus te fotograferen. En dat lukte redelijk.
En toen de gids droppen en op naar het hotel. De chauffeur was verplicht om onderweg te stoppen, maar helaas, het benzinestation was dicht (ik zei toch al in het begin dat alles mislukte?).
In Andorra la Velha was het maar goed dat er geen waslijnen in de nauwe straatjes hingen, want de bus had ze vast allemaal meegenomen....
Het is nu bijna kwart over elf en tijd om naar bed te gaan.
Morgen zal ik jullie vertellen over ene Leon, die zich profileert als assistent-reisleider en waarmee je erg kan lachen.
Ik weet niet waar ik morgen heen ga. Dus ik laat me verrassen en dat geldt dus ook voor jullie.
Have fun, zeiden we altijd op kantoor.
En voor iedereen die een reactie heeft achtergelaten: b.e.d.a.n.k.t.!!! Echt leuk.....!!!
Grtjs Frederiek